Stary model ekosystemu optymalizował tanie, bezobsługowe wzrosty (dotacje, zależność od hackathonów,...). Problem polegał na tym, że budowniczowie byli zmuszeni zgadywać, co zbudować, ponieważ strategiczne cele nie mogły być jasno komunikowane hałaśliwej społeczności. Asymetria informacji natychmiast zabija jakiekolwiek szanse na udany wzrost Stąd przesunięcie w stronę protokołów płacących premię za budowanie produktów wewnętrznie (zatrudnianie, nadzorowanie itp.). Zespół podstawowy dyktuje, co i jak, aby zapewnić zgodność, dramatycznie zwiększając szanse na sukces.