Interessante culturele verschuiving nodig om dit soort functie vrij te geven. Een beetje geschiedenis voor deze zondag. Zelfs onder hardcore Microsoft, Excel definieerde hardcore. Het eerste grote product dat op tijd werd geleverd (ooit). Het team dat grotendeels de prestaties van benchmarking, dagelijkse builds en programmeerpraktijken zoals debuggeheugenallocators pionierde. (Ja, anderen deden dit, maar Excel heeft ze geïnstitutionaliseerd). Binnen de rivalen van wat Office zou worden, waren er twee gezegden van het Excel-team (oké, drie): • “Recalc or Die” was het onofficiële motto van het team, recalc zijnde de pionierende en onderscheidende uitvinding van Excel (zie Geekwire). • “Excel doet alles eerst, alles het beste” was iets wat Excel zei, maar wanneer het door anderen werd gezegd, was het met een oogrol. Dit kwam voort uit de creatie van Office (waar ik was) toen de teams hetzelfde werk moesten doen in elke app-codebasis. • “Een tekstverwerker is een spreadsheet met één cel” bedacht door de oorspronkelijke Excel-ontwikkelaar Chris Peters, die vervolgens Word leidde :) Dus niet echt een officieel motto, maar een die ik nauw associeer met Excel. Bij de creatie van de eerste massaal gemarkete versie van Windows Office (1993-4 Office 4.x voor Windows 3.1), creëerde de marketing van Office een marketingterm voor de “slimme” functies in Office, exemplified by de uitvinding van AutoCorrect, genaamd “IntelliSense”. De creatie van dit soort functies stuitte op de hardcore-natuur van Excel. Het probleem was, zoals we allemaal ervaren (en vandaag de dag ervaren), autocorrect kan fouten maken. Vroeger was het magisch om gewoon de eerste letter van een nieuwe zin automatisch te laten kapitaliseren of om teh -> the te corrigeren. Degenen op Word dachten dat er veel plaatsen in Excel waren waar dit zou werken. Iedereen kent de ergernis van het missen van een haakje en de modale fout van Excel. Je wenst “waarom kan Excel dat niet gewoon fixen” en dat deden de Word PM's ook. Excel was absoluut hardcore dat automatische functies nooit fouten mogen introduceren. Een casual typfout in een Word- of PowerPoint-document kan gênant of erger zijn, maar het was niet catastrofaal zoals het verkeerd krijgen van een mail. Vandaag de dag kennen velen de verhalen van datums die door Excel “verkeerd” worden “geraden”. Excel was aanvankelijk veel strikter in deze conversies vanwege deze exacte zorg, maar in de loop van de tijd leidde de overhand van feedback en de druk om een vriendelijker en gebruiksvriendelijker product te zijn tot een iets minder hardcore benadering. Zelfs in de release van Office in 1995, toen we de eerste gedeelde implementatie van AutoCorrect introduceerden, hebben we de functie teruggeschroefd om rekening te houden met de conservatieve aard van Excel, alleen zodat we konden marketen dat we Autocorrect hadden als een Office “IntelliSense” functie. Dit was de oorsprong van “alles eerst, alles het beste” met zowel de positieve kijk van Excel als de oogrol over Office :-) Dit is bijvoorbeeld gedeeltelijk waarom spellingscontrole in Excel een modale operatie bleef, terwijl Word rode golven introduceerde, zelfs toen Word 95 die functie ook uitvond. Zie Ik zou zeggen dat de versoepeling van “Recalc or Die” en de algemene opvatting van “geen fouten introduceren” recht tegenover niet alleen AI in het algemeen staat, maar ook veel van de generatieve functies met betrekking tot lijsten en databases in de afgelopen jaren. Dit soort uitdaging kan worden gezien als “de cultuur behouden die je daar heeft gebracht” of net zo gemakkelijk “het niet omarmen van een nieuwe klantstandaard is een recept voor veroudering”. Mensen hebben verwachtingen van Excel, net zoals ze dat in de jaren '80 deden, maar als Excel geen nieuwe dingen op nieuwe manieren doet, zullen klanten een product gebruiken dat dat wel doet. Aan de andere kant, als Excel stopt met zich te gedragen als “Excel™”, zullen mensen Excel verlaten. Disruptie is gemakkelijk om over te praten. Het kan heel moeilijk zijn als je je team motto moet opgeven. Ik kan me de debatten voorstellen die zouden moeten plaatsvinden.