Śmierć przez tysiąc pulpitów Pulpity miały być naszymi zbawicielami, obiecując profesjonalizm kokpitu samolotu z czystymi wskaźnikami, wyraźnymi tarczami i jednym widokiem na to, co się dzieje. Jedno spojrzenie, a wiedziałbyś, czy twój produkt lub firma działa płynnie. To był sen. Rzeczywistość to uczucie bycia uwięzionym w pomieszczeniu kontrolnym z 10 000 migającymi ekranami. Brak klarowności, tylko chaos. Oto jak naprawdę wygląda życie w piekle pulpitów: 1. Sprzeczne prawdy. Otwierasz pięć pulpitów i dostajesz pięć różnych liczb dla tego samego wskaźnika. Której powinieneś uwierzyć? 2. Nieskończone polowania na skarby. Aby odpowiedzieć na proste pytanie, musisz połączyć widoki z wielu pulpitów. Jeśli chcesz zrozumieć, czy tygodniowi aktywni użytkownicy rosną wśród amerykańskich użytkowników iOS, którzy są mężczyznami w wieku 13–17 lat, możesz potrzebować czterech oddzielnych pulpitów. Nie ma szybkiego sposobu na zgłębienie tematu. 3. Powierzchnia, nie głębokość. Pulpity często mówią ci, co się stało, ale nie dlaczego. Wskaźniki rosną lub spadają, ale przyczyna pozostaje ukryta. 4. Przeciążenie poznawcze. Ogromna liczba pulpitów tworzy hałas. Zespoły spędzają więcej czasu na poszukiwaniu użytecznych sygnałów niż na podejmowaniu decyzji. 5. Brak zaufania. Bez jednego źródła prawdy, pulpity przestają być instrumentami pewności i stają się źródłami debat. Odpowiedzią nie jest „jeszcze jeden pulpit”, lecz reinwencja sposobu, w jaki przedstawiane są spostrzeżenia i analizy, a nie tylko pokazywane. Pulpity muszą przestać być statycznymi siatkami KPI i zacząć stawać się żywymi narracjami, które odpowiadają na pytania. Jak to wygląda? Przeczytaj więcej na Opinionated Intelligence, naszym nowym Substacku o sztuce i nauce analityki: opinionatedintelligence dot substack dot com.