een AI-video-feed is een slechter product dan een feed die zowel door mensen gemaakte als door machines geproduceerde inhoud en alles daartussenin bevat. Er is geen twijfel dat machines net zo technisch bekwaam zullen worden als mensen in alle domeinen, sommige sneller dan andere. De kunst die we daadwerkelijk leuk vinden, is zelden de meest 'technisch bekwame' of zelfs de 'meest smaakvolle' (wat dat ook betekent), maar eerder wat cultwaarde opbouwt in de zin van Walter Benjamin. Techne is een aspect van cultwaarde-vorming, maar niet alles. Dit is duidelijk wanneer je het Louvre bezoekt en je de Mona Lisa daar ziet hangen terwijl een menigte aanbidders van over de hele wereld met hun smartphonecamera's eerbied betuigt, wat het kleine kunstwerk zelf in het niet doet vervagen, nauwelijks zichtbaar. Het is duidelijk een gevierd en indrukwekkend kunstwerk, maar voor iedereen daar ligt de nadruk zoveel meer op het 'gevierde'. Velen zouden waarschijnlijk meer genieten van een midjourney-ding op hun iPad als ze geen idee hadden van de geschiedenis van de Mona Lisa. Een nog eenvoudiger voorbeeld is dat een kind dat een grove krijttekening van hun gezin maakt, onbetaalbaar is voor haar ouders. De gevoelens die daarover worden overgebracht zijn onvervangbaar. Ouders vormen een cultus van aanbidding rond hun kinderen, en vice versa. Een 'lokale kunstbeurs' trekt velen aan op een manier die 'kunstbeurs' in het algemeen niet doet. Mijn hypothese is dat feeds die menselijke gegenereerde dingen, machine-augmented inhoud en later autonome door machines gegenereerde inhoud bevatten, een deel van de 'cultwaarde' van de productie van de mensheid in de latere objecten zullen wassen. Beroemde kunstenaars kunnen dingen maken waar ze weinig input in hebben en de meeste generatie mechanisch is, maar de oorspronkelijke reden voor hun roem zou zijn dat ze dingen maakten die levend en goed waren op hun eigen merites.

dit essay is te beroemd om te shillen, maar ik zal toch shillen