Wyzwanie dla finansowego systemu opartego na wielu stablecoinach nie polega na technicznej emisji czy jasności regulacyjnej — chodzi o interoperacyjność i płynność. Stablecoiny zabezpieczone obligacjami skarbowymi USA są w rzeczywistości "wąskim bankiem" — depozytami bez ryzyka bez pożyczek w systemie rezerwy cząstkowej, w przeciwieństwie do tradycyjnych depozytów bankowych, które wydają się bezpieczne dzięki ubezpieczeniu FDIC i regulacyjnym sztuczkom, ale w rzeczywistości są wspierane przez ryzykowne pożyczki. Ustawa GENIUS kodyfikuje ten model "wąskiego banku jako stablecoina", z tym że zabrania emitentom płacenia odsetek bezpośrednio posiadaczom. Tworzy to oczywistą zachętę: jeśli posiadasz stablecoin kogoś innego, on przejmuje zyski z rezerw. Jeśli wydasz własny, zatrzymujesz go, pomniejszone o to, co płacisz swoim dystrybutorom. Ludzie pytają: czy każda platforma, portfel, instytucja i skarb nie będą kuszone do wydania własnego stablecoina, przynajmniej w swoim własnym zamkniętym ekosystemie? A potem drugie, trudniejsze pytanie: Jak tysiące stablecoinów — a nawet pół tuzina, które "naprawdę mają znaczenie" — będą mogły transakcjonować ze sobą bezproblemowo po równo? Jaka infrastruktura umożliwia akceptację i wymianę bez fragmentacji w zamknięte ekosystemy, w których każdy stablecoin działa tylko w swoim własnym ekosystemie? Jeszcze raz, trudnym wyzwaniem jest interoperacyjność i płynność, a nie emisja. Odpowiedź może zadecydować o tym, czy otrzymamy otwarty, kompozycyjny system finansowy, czy fragmentaryczny bałagan izolowanych wąskich banków.

A dzisiaj @OpenAI i @Stripe uruchomiły Protokół Handlu Agentowego (ACP), przyjmując najprostsze podejście do tej pory: interakcje agent-handlarz oparte na JSON, które obsługują procesy realizacji zamówień, pozostawiając przetwarzanie płatności istniejącym dostawcom. Protokół jest bardzo specyficzny dla handlu detalicznego: brak kodów płatności HTTP, wymogów kryptograficznych, skupienia na treści czy mikrotransakcjach itd. ACP to zestaw interfejsów API REST zwracających ustrukturyzowane dane dotyczące realizacji zamówień, dzięki czemu agenci mają standardowy sposób na finalizację zakupów przy użyciu istniejących systemów płatności handlarzy. Płatność odbywa się za pośrednictwem systemu SharedPaymentToken firmy Stripe (teoretycznie otwartego na innych dostawców). To pragmatyczny i użyteczny krok dla detalicznego e-commerce dla chatbotów i agentów, jeśli zaufanie już istnieje w warstwie płatności. Jest to mniej użyteczne dla rzeczywistych transakcji półautonomicznych agentów, które wymagają weryfikacji tożsamości, egzekwowania polityki i śladów audytowych niezależnych od jakiejkolwiek pojedynczej platformy - ale to wyraźnie nie jest celem ACP. To nowy użyteczny element układanki.

Doskonała rozmowa -- świetne pytania i przemyślane odpowiedzi, jak zwykle od @gordonliao