Waarom bouwen we tegenwoordig zulke lelijke dingen? Kijk om je heen: gebouwen, banken en deuren voelen steeds meer gehaast en wegwerpbaar aan. Op een gegeven moment hebben we schoonheid ingeruild voor efficiëntie en ambacht voor gemak. En zo heb ik de onderstaande film geproduceerd. Om het te maken, heb ik samengewerkt met Sheehan Quirke (@culturaltutor). Hij is de presentator. Ik ben de producent. Dit is onze gedeelde visie. De serie heet "De Moderne Wereld." In elke aflevering gaan we naar het verleden kijken om beter te begrijpen wie we vandaag zijn, wat we waarderen en wat we geloven over het goede leven. Je kunt de serie zien als een mix tussen Kenneth Clark’s Civilization-serie, die in 1969 op de BBC werd uitgezonden, en Anthony Bourdain’s Parts Unknown. Mensen vieren graag de vooruitgang van de moderniteit, en inderdaad zijn er dingen om te vieren, maar de achteruitgang van onze gebouwde omgeving is een ernstige uitzondering. Een paar maanden geleden was ik op zoek naar een appartement in New York toen een makelaar me vertelde: “Als je een plek met karakter wilt, moet je alleen kijken naar plaatsen die voor de Tweede Wereldoorlog zijn gebouwd.” Hoe meer ik zocht, hoe meer ik zag dat al die nieuwe gebouwen eruitzien als een wachtkamer van een ziekenhuis. De bakstenen, de kroonlijsten en de ronde ramen die de oudere buurten in New York zo charmant (en gewild) maken, zijn verdwenen. Het woord “mooi” wordt tegenwoordig vaak gebruikt, maar dit gaat niet alleen over de achteruitgang van schoonheid. Het gaat over de achteruitgang van charme, karakter en interessantheid — de dingen die onze geest verheffen en ons verrukken in een wereld die wreed en genadeloos kan zijn. Er zijn natuurlijk uitzonderingen, maar de algemene trend is duidelijk: onze esthetische achteruitgang is overal zichtbaar — auto’s, borden, treinstations, treinkaartjes, banken, verkeerspalen en lantaarnpalen hebben allemaal hun glans verloren. Is dit echt de wereld waarin we willen leven? Esthetiek is een venster naar de ziel van een cultuur. Als je een samenleving wilt begrijpen, luister dan niet naar wat ze over zichzelf zegt. Kijk naar wat ze creëert. Rondlopen in een stad is om een reeks concurrerende wereldbeelden te zien met tegenstrijdige overtuigingen over hoe we zouden moeten leven en hoe een goed leven eruitziet. Voor deze pilotaflevering zijn we naar Londen gereisd om de moderne wereld te vergelijken met de Victoriaanse periode van 19e-eeuws Engeland. De verschillen waren duidelijk. Voor de Victoriaanse Engelsen was ornamentatie een manier om technologische vooruitgang te tonen. Voor ons ziet vooruitgang er strak, minimaal en efficiënt uit. Het verschil in waarden wordt exemplified door Crossness Pumping Station, een rioolinstallatie die in de 19e eeuw is gebouwd om de minst glamoureuze export van de mensheid te verwerken. En toch is het mooier dan de meeste kerken die we vandaag bouwen. Het is mooier omdat de Victorianen geloofden dat gewone objecten mooi konden (en moesten) zijn. Direct naast Crossness Pumping Station staat de moderne rioolinstallatie die is gebouwd om het te vervangen, wat een andere set waarden weerspiegelt: gemak en efficiëntie. Tegenwoordig willen we dat dingen hun werk doen. Functionaliteit heeft prioriteit. Charm en vreugde zijn over het algemeen bijgedachten. Onze wereld zou veel aangenamer kunnen zijn, als we het maar zo wilden. Mijn punt is niet dat alles eruit moet zien als Versailles of dat we kroonluchters in Dunkin’ Donuts moeten hangen. Dat zou belachelijk zijn. Maar schoonheid, charme en interessantheid zijn het nastreven waard. Natuurlijk is het niet de goedkoopste of snelste manier om dingen te doen, maar ik stel voor dat de materiële kosten ons niet tegenhouden. Tenslotte hebben we de rijkste samenleving die de wereld ooit heeft gezien, en toch worden de dingen steeds lelijker. Waarom is dit gebeurd? Wat moeten we eraan doen? Wat onthullen deze veranderingen over onze moderne wereld? Dat is waar deze serie over gaat. (En je kunt de pilotaflevering hieronder bekijken).