Populaire onderwerpen
#
Bonk Eco continues to show strength amid $USELESS rally
#
Pump.fun to raise $1B token sale, traders speculating on airdrop
#
Boop.Fun leading the way with a new launchpad on Solana.
Waarom bouwen we tegenwoordig zulke lelijke dingen?
Kijk om je heen: gebouwen, banken en deuren voelen steeds meer gehaast en wegwerpbaar aan. Op een gegeven moment hebben we schoonheid ingeruild voor efficiëntie en ambacht voor gemak.
En zo heb ik de onderstaande film geproduceerd.
Om het te maken, heb ik samengewerkt met Sheehan Quirke (@culturaltutor). Hij is de presentator. Ik ben de producent. Dit is onze gedeelde visie.
De serie heet "De Moderne Wereld." In elke aflevering gaan we naar het verleden kijken om beter te begrijpen wie we vandaag zijn, wat we waarderen en wat we geloven over het goede leven. Je kunt de serie zien als een mix tussen Kenneth Clark’s Civilization-serie, die in 1969 op de BBC werd uitgezonden, en Anthony Bourdain’s Parts Unknown.
Mensen vieren graag de vooruitgang van de moderniteit, en inderdaad zijn er dingen om te vieren, maar de achteruitgang van onze gebouwde omgeving is een ernstige uitzondering. Een paar maanden geleden was ik op zoek naar een appartement in New York toen een makelaar me vertelde: “Als je een plek met karakter wilt, moet je alleen kijken naar plaatsen die voor de Tweede Wereldoorlog zijn gebouwd.” Hoe meer ik zocht, hoe meer ik zag dat al die nieuwe gebouwen eruitzien als een wachtkamer van een ziekenhuis. De bakstenen, de kroonlijsten en de ronde ramen die de oudere buurten in New York zo charmant (en gewild) maken, zijn verdwenen.
Het woord “mooi” wordt tegenwoordig vaak gebruikt, maar dit gaat niet alleen over de achteruitgang van schoonheid. Het gaat over de achteruitgang van charme, karakter en interessantheid — de dingen die onze geest verheffen en ons verrukken in een wereld die wreed en genadeloos kan zijn.
Er zijn natuurlijk uitzonderingen, maar de algemene trend is duidelijk: onze esthetische achteruitgang is overal zichtbaar — auto’s, borden, treinstations, treinkaartjes, banken, verkeerspalen en lantaarnpalen hebben allemaal hun glans verloren.
Is dit echt de wereld waarin we willen leven?
Esthetiek is een venster naar de ziel van een cultuur. Als je een samenleving wilt begrijpen, luister dan niet naar wat ze over zichzelf zegt. Kijk naar wat ze creëert. Rondlopen in een stad is om een reeks concurrerende wereldbeelden te zien met tegenstrijdige overtuigingen over hoe we zouden moeten leven en hoe een goed leven eruitziet.
Voor deze pilotaflevering zijn we naar Londen gereisd om de moderne wereld te vergelijken met de Victoriaanse periode van 19e-eeuws Engeland. De verschillen waren duidelijk. Voor de Victoriaanse Engelsen was ornamentatie een manier om technologische vooruitgang te tonen. Voor ons ziet vooruitgang er strak, minimaal en efficiënt uit.
Het verschil in waarden wordt exemplified door Crossness Pumping Station, een rioolinstallatie die in de 19e eeuw is gebouwd om de minst glamoureuze export van de mensheid te verwerken. En toch is het mooier dan de meeste kerken die we vandaag bouwen. Het is mooier omdat de Victorianen geloofden dat gewone objecten mooi konden (en moesten) zijn.
Direct naast Crossness Pumping Station staat de moderne rioolinstallatie die is gebouwd om het te vervangen, wat een andere set waarden weerspiegelt: gemak en efficiëntie. Tegenwoordig willen we dat dingen hun werk doen. Functionaliteit heeft prioriteit. Charm en vreugde zijn over het algemeen bijgedachten.
Onze wereld zou veel aangenamer kunnen zijn, als we het maar zo wilden.
Mijn punt is niet dat alles eruit moet zien als Versailles of dat we kroonluchters in Dunkin’ Donuts moeten hangen. Dat zou belachelijk zijn. Maar schoonheid, charme en interessantheid zijn het nastreven waard. Natuurlijk is het niet de goedkoopste of snelste manier om dingen te doen, maar ik stel voor dat de materiële kosten ons niet tegenhouden. Tenslotte hebben we de rijkste samenleving die de wereld ooit heeft gezien, en toch worden de dingen steeds lelijker.
Waarom is dit gebeurd? Wat moeten we eraan doen? Wat onthullen deze veranderingen over onze moderne wereld? Dat is waar deze serie over gaat.
(En je kunt de pilotaflevering hieronder bekijken).

8 okt, 00:35
Ik heb een korte film gemaakt.
Kijk naar de dingen om je heen: deuren, vuilnisbakken, trappen, meubels, leuningen, deurknoppen, ramen.
Vind je het mooi hoe ze eruitzien, of niet?
Modern design is saai geworden, maar dat hoeft niet zo te zijn.
Het woord "mooi" wordt te vaak gebruikt. We hebben geen "mooie" lampen, bushaltes en fonteinen nodig – we hebben gewoon lampen, bushaltes en fonteinen nodig die interessant zijn, die echt iets betekenen.
Of, op zijn minst, niet saai zijn.
Want de esthetiek van architectuur en stedelijk ontwerp is niet alleen een bonus; ze veranderen volledig hoe we denken, voelen en ons gedragen.
Saaiere omgevingen maken ons gestresster en minder productief; ze ondermijnen ons gevoel van gemeenschap; ze maken ons verdrietiger, minder vertrouwend en eenzamer.
Een saaie wereld is er een waarin we nog meer tijd online doorbrengen en waarin onze verslavingen nog moeilijker te bestrijden zijn.
Het Probleem
Er is wereldwijd, wijdverspreide ontevredenheid over hoe de wereld eruitziet. In deze film, en de serie die hieruit voortvloeit, willen we dat gevoel onderzoeken en er een stem aan geven.
Het punt is niet dat we naar het verleden moeten terugkeren of modernisme moeten afschaffen. Het gaat erom van het verleden te leren om het heden te verbeteren, en om het publiek te geven wat ze heel duidelijk willen, wat niet de uitroeiing van modernisme is, maar de co-existentie van modernisme EN traditionalisme.
Kijk gewoon waar toeristen naartoe gaan, waar ze hun foto's maken, en dat vertelt je alles wat je moet weten over wat de meeste mensen interessant of mooi vinden.
En kijk waar mensen op vakantie gaan. Het is altijd naar steden vol oude architectuur en design, met kerken en moskeeën en paleizen, met charmante kleine steegjes en stenen trappen en smeedijzeren leuningen.
Van de vijftig meest bezochte gebouwen ter wereld zijn er maar vier gemaakt in de 20e eeuw, en dat zijn allemaal musea of gedenktekens.
Er is een reden waarom berichten hierover online altijd viraal gaan. Ongeacht waarom de verandering heeft plaatsgevonden, het is duidelijk dat we niet langer dingen maken zoals we dat vroeger deden.
Mensen zijn terecht in de war over het feit dat oude lantaarnpalen (om het voorbeeld te nemen waar we in de film op focussen) meestal zo mooi zijn, terwijl moderne meestal zo saai zijn.
Sommige mensen zeggen dat dit gewoon een voorbeeld is van overlevingsbias… en ze hebben meestal gelijk. Maar dat is precies het punt!
Zeggen dat oude gebouwen meestal mooier zijn dan moderne gebouwen betekent niet dat architectuur vroeger beter was, of dat het verleden beter was.
Het betekent simpelweg dat bepaalde soorten gebouwen, omdat ze zijn bewaard, goede voorbeelden zijn van wat mensen het leukst vinden.
In dat geval... zouden we dan niet moeten proberen om tenminste enkele gebouwen te ontwerpen op een manier waarvan we weten dat mensen het leuk vinden?
Een Verenigende Oorzaak
Iedereen, van alle kanten van het politieke spectrum en alle achtergronden, kan profiteren van een wereld die doordachter en creatiever is ontworpen. De wereld zou zo'n kleurrijke, betekenisvolle en opwindende plek kunnen zijn!
Dus dit gaat niet over links versus rechts of conservatisme versus progressivisme; het gaat erom onze wereld een interessantere en betekenisvollere plek te maken om in te leven. Dit zou een verenigende oorzaak moeten zijn, omdat iedereen verliest als onze huizen en steden slecht zijn ontworpen.
Ik wil dat deze film mensen verenigt die denken dat ze aan tegenovergestelde kanten staan, en een consensus creëert dat we onze benadering van hoe we onze gebouwen en de objecten – banken, bushaltes, vuilnisbakken, lantaarnpalen, airco-units – die onze steden vullen, moeten veranderen.
Het Belang van Details
We zijn ongelooflijk rijk en hebben een enorme keuze aan shows om te streamen, telefoons om te kopen, of schoenen om te dragen… maar alles voelt steeds meer generiek aan.
Als je een samenleving wilt begrijpen, luister dan niet naar wat ze over zichzelf zegt – kijk naar wat ze creëert. Je kunt alles leren over de Victorianen – het goede en het slechte – gewoon door naar hun lantaarnpalen te kijken.
En wat zeggen de gewone details van de moderne wereld over ons?
Dat we technologisch geavanceerd zijn, zeer efficiënt… en meer geven om geld verdienen, om dingen zo snel en goedkoop mogelijk te maken, dan om onze wereld een aangename plek te maken om daadwerkelijk in te leven.
Het is belangrijk om te leren waarom en hoe dingen zijn veranderd, maar dat is voor een andere keer. De eerste stap is vaststellen dat het publiek niet gelukkig is met moderne architectuur en design, en dat er iets moet gebeuren.
Maar wat we nodig hebben is geen totale herleving van de zogenaamde 'traditionalisme'; de waarheid is dat traditionalisme en modernisme kunnen (en zouden moeten) co-existeren.
Het probleem nu is dat we er maar één hebben, en dat mensen er moe van zijn.
De Kracht van Opmerken
Maar deze film (en de serie die, als alles goed gaat, hieruit voortvloeit) gaat over meer dan het specifieke argument dat het presenteert. Bovenal gaat het over een manier om de wereld om ons heen te zien, een manier van opmerken en denken.
"Hoe je iets doet, is hoe je alles doet." Dat is waarschijnlijk waar, en het geldt ook voor hele samenlevingen, niet alleen voor individuen; een enkele deurbel impliceert alles over het hele sociaal-economische en politieke systeem dat heeft geleid tot de creatie ervan.
En, naast dat het slechts "nuttig" is, maakt het vermogen om details op te merken de wereld een rijkere plek om in te leven, en het leven een rijkere ervaring om te leiden. Dit is waar de film over gaat, meer dan iets anders: de kracht en vreugde van opmerken.
Een Groter Project
Deze korte film is slechts het begin. We willen een volledige serie maken over de geschiedenis van kunst en architectuur, zowel om hun eigen redenen als om te zien wat we kunnen leren over het leven in de eenentwintigste eeuw en hoe we het kunnen verbeteren. Om op de hoogte te blijven kun je je aanmelden voor onze e-maillijst op onze website, die in de reactie hieronder is gelinkt.
Laatste Woorden
Je kunt de film hier op X bekijken, of op YouTube, ook gelinkt in de reactie hieronder.
Dus… hier begint de droom, de droom van een nieuwe serie en de droom van een charmante, interessantere, betekenisvollere moderne wereld.
Verspreid het woord.
Wanneer je door een stad wandelt, kijk je niet alleen naar objecten. Je wandelt door een reeks religies, principes en ideeën... die allemaal in steen zijn gesymboliseerd.
Twee gebouwen die er anders uitzien, tonen niet alleen verschillen in stijl. Ze vertegenwoordigen rivaliserende filosofieën — botsende ideeën over hoe we zouden moeten denken, waar we naar zouden moeten streven en wie we zouden moeten aanbidden.
Dus wat zeggen onze creaties over ons?
Onze wolkenkrabbers zeggen hetzelfde als onze airconditioning en fabrieken: dat we een samenleving zijn geworden die bovenal gericht is op gemak.
Enkele gedachten over de film:
1) Er was eens een tijd waarin we geloofden dat alledaagse dingen zoals treinkaartjes en telefoonhokjes mooi konden (en moesten) zijn.
2) Er zit een wereldbeeld in elk object. De dingen die we creëren zien er niet alleen anders uit. Ze weerspiegelen en vertegenwoordigen fundamenteel verschillende wereldbeelden — tegenstrijdige overtuigingen over wie we zijn, wat we waarderen en wat we geloven over het goede leven.
3) Architectuur is filosofie geëtst in steen: Als je een samenleving wilt begrijpen, luister dan niet naar wat ze over zichzelf zegt. Kijk naar wat ze creëert.
4) Welke persoon heeft de grootste impact gehad op de hedendaagse architectuur? Misschien een architect zoals Le Corbusier, Frank Lloyd Wright of Zaha Hadid? Ik nomineer iemand anders: Willis Carrier, de man die moderne airconditioning uitvond. Natuurlijk, hij is geen architect, maar hij is de verborgen hand achter alles, van glazen wolkenkrabbers tot Las Vegas-casino's. Vanwege de manier waarop gebouwen nu hun eigen klimaat kunnen creëren in plaats van zich aan te passen aan het natuurlijke klimaat om hen heen. Je zou kunnen stellen dat A/C architectuur de afgelopen 100 jaar meer heeft gevormd dan alle grote architecten samen.
5) Elke technologie zal uiteindelijk verouderd raken. Maar een goede esthetiek, zelfs als de mode verandert, zal nooit uit de mode raken. Het zal tijdloos zijn. Je ziet dit bij die beroemde rode telefoonhokjes in Londen. Hoewel ze buiten gebruik zijn gesteld, staan ze nog steeds langs de straten van Londen vanwege hun charme en hoe graag mensen foto's met hen maken.
6) Decoratie en technologische vooruitgang waren vroeger harmonieus. Futuristische dingen waren versierd om te laten zien hoe geavanceerd ze waren. Maar vandaag de dag is versiering de tegenpool geworden van wat we "technologie" noemen. Het is verbannen in de naam van efficiëntie. Denk aan de platte slab van een MacBook of het strakke dashboard van een Tesla. Misschien is dit de onvermijdelijke conclusie van een wereld die efficiëntie net zo waardeert als de onze?
De onbezongen held van dit project is onze directeur: Tommy Lee.
Dit is mijn eerste film van dit soort, en de grootste verrassing was hoeveel invloed regisseurs hebben op een film. Dat klinkt misschien voor de hand liggend, maar je kunt echt niet begrijpen in welke mate films het bijproduct zijn van de visie van de regisseur totdat je je verdiept in kleur, verlichting, shotselectie, geluidsontwerp en de 10.000 kleine keuzes die samenkomen in wat een eindfilm wordt.
Tommy's vingerafdrukken zijn op elk frame te zien. Het is dankzij zijn zorg, volharding en oog voor detail dat deze film ver boven zijn oorspronkelijke visie is verheven.
Tommy staat tweede van links (en dit is het team dat nodig was om deze korte film tot leven te brengen).
@thomaselliotlee

300,85K
Boven
Positie
Favorieten