Urk, het voormalige eiland van Nederland

Urk was ooit een klein vissereiland in de Zuiderzee, eeuwenlang afgesneden van het Nederlandse vasteland. Dat veranderde met de ambitieuze Zuiderzeewerken: de zee werd in 1932 afgesloten door de Afsluitdijk, waardoor het IJsselmeer ontstond, en er werd nieuw land teruggewonnen rond Urk. Tegen 1942 verbond de Noordoostpolder Urk permanent met het vasteland. Desondanks heeft Urk veel van zijn oude eilandkarakter behouden. Het is nog steeds een van de belangrijkste vissersgemeenschappen van Nederland en staat bekend om zijn sterke lokale tradities, dialect en identiteit die geworteld is in zijn eilandverleden.

Voordat het verbonden was met het vasteland, had Urk de reputatie moeilijk te bereiken en nog moeilijker te verlaten te zijn. Scheepswrakken waren gebruikelijk in de wateren rond het eiland, en de gemeenschap was bijna volledig afhankelijk van de zee voor hun overleving. Historische verslagen beschrijven Urkers als fel onafhankelijk, met hun eigen gebruiken en zelfs unieke kledingstijlen die hen onderscheiden van nabijgelegen steden. De isolatie was zo sterk dat Urk een onderscheidend dialect ontwikkelde dat taalkundigen tot op de dag van vandaag bestuderen. Hoewel de polder Urk fysiek onderdeel maakte van Nederland, bleef het cultureel iets van een aparte wereld. Dat gevoel van afzondering blijft de manier waarop mensen in Urk zichzelf zien vormen, lang nadat de golven plaats maakten voor landbouwgrond.