In een huiveringwekkend segment van zijn podcast onthult Joe Rogan wat hij noemt een "gemodificeerde maffia" en een "gemodificeerd sociaal kredietsysteem" dat wortel schiet in Amerika: de-banking. Rogan onthult dat zijn gesprekken met Marc Andreessen zijn ogen hebben geopend voor een verontrustende trend waarbij individuen, met name degenen met rechtse opvattingen, hun bankrekeningen werden ingetrokken. De reden? Hun politieke uitingen, hun steun voor bepaalde kandidaten, of simpelweg het worden van een "publiek persoon" die door het establishment als een probleem wordt beschouwd. Hij betoogt dat dit een angstaanjagend mechanisme is dat is ontworpen om mensen de mond te snoeren, om "de tering te krijgen," en zelfs om politieke kandidaten te steunen waarin ze niet geloven uit pure financiële angst. Maar Rogan is er vast van overtuigd dat dit geen partijdig probleem is. De ware horror, zegt hij, is de corruptie zelf. We zouden evenzeer bang moeten zijn als Republikeinen ditzelfde wapen tegen hun tegenstanders zouden gebruiken. Het principe is wat telt: corruptie is corruptie, en fraude is fraude, ongeacht welke politieke kant het pleegt. Hij wijst op de vermeende "Pelosi-machine" van politici die de aandelenmarkt domineren als een ander voorbeeld van systemische corruptie die blootgelegd en beëindigd moet worden. De oproep is voor een terugkeer naar principes boven tribalism, waar de strijd niet is voor een "kant," maar tegen alle vormen van institutionele corruptie die proberen de burgerij te controleren en te doen zwijgen. Dit gaat niet om links versus rechts. Het gaat om de machtigen versus het volk. En de wapening van het financiële systeem is een grens die niet overschreden mag worden.