Warmte-oplaadbare DNA-computing: logische circuits die resetten met een warmtepuls DNA is niet alleen de drager van genetische informatie - het kan ook worden geprogrammeerd als een taal van baseparen om circuits te bouwen die rekenen. In de afgelopen twee decennia hebben onderzoekers DNA-logische poorten, oscillatoren en zelfs neurale netwerken ontworpen. De uitdaging is dat de meeste van deze systemen eenmalig zijn: zodra een circuit draait, drijft het naar evenwicht en stopt het met werken. Elke nieuwe taak vereist verse "brandstof"-strengen, wat afval creëert en de schaalbaarheid beperkt. Tianqi Song en Lulu Qian presenteren een opvallend alternatief: circuits die opladen met niets meer dan een korte warmtepuls. Door uitgangen aan hun poorten te bevestigen in een haarspeldstructuur, drijven ingangen nog steeds de berekening aan via strandaftrekking, maar na gebruik breekt verwarming zwakke bindingen terwijl sterke verbindingen behouden blijven. Afkoeling herstelt vervolgens het systeem naar een kinetisch gevangen gereedstaat, klaar voor nieuwe ingangen. De beloning is groot. Ze demonstreren ten minste 16 herbruikbare rondes van berekening in dezelfde buis, met resets in minuten. De aanpak schaalt naar circuits met meer dan 200 DNA-soorten, inclusief winner-take-all neurale netwerken en een 100-bits classifier die MNIST-cijfers 6 van 7 onderscheidt. De prestaties blijven consistent over resets, met minimale afvalopbouw. Het resultaat is een soort universele energiebron voor moleculaire computing - warmte fungeert als de "batterij" die logica, drempels en neurale netwerken aandrijft zonder op maat gemaakte brandstoffen. Het wijst op een toekomst waarin DNA-computers langdurige, adaptieve en potentieel lerende gedragingen in autonome chemische systemen kunnen ondersteunen. Paper: