de regen is gestopt, maar de hoge woestijnwind blijft over de berghellingen glijden en door de bomen en in de windgongetjes op de veranda buiten mijn deur. ondertussen is alles stil - mijn geest inbegrepen. het is vredig. om te leven is om deze dingen ten volle te voelen, om op te gaan in de wind, om je door te laten dragen en over de heuvels en in onopgemerkte valleien te laten brengen die je niet weet dat ze bestaan. ik moet meer leven.