Sgr A* vergeleken met de Zon. Ontmoet het hart van onze melkweg — Sagittarius A*, een superzware zwarte gat met een massa van ongeveer 4,3 miljoen Zonnen. Wat we eigenlijk "zien" is niet het zwarte gat zelf — dat is onmogelijk. In plaats daarvan buigt en slokt de intense zwaartekracht licht op, waardoor een donkere schaduw ontstaat die veel groter lijkt dan de gebeurtenishorizon. In feite is deze schaduw ongeveer 2,6 keer breder dan de horizon zelf — ruwweg 47 keer de grootte van onze Zon. Eromheen bevindt zich de razend dunne fotonring — de laatste stand van licht. Hier hebben fotonen meerdere keren rond het zwarte gat gedraaid voordat ze eindelijk ontsnapten, en ze volgen de rand van de schaduw. Daarbuiten ligt de gloeiende accretieschijf, een draaiende maalstroom van oververhit gas en stof. Het begint bij de binnenste stabiele baan (ongeveer drie keer de straal van de gebeurtenishorizon). Alles wat dat punt overschrijdt is gedoemd — er is geen weg terug. Als Sagittarius A* op de plaats van onze Zon zou worden geplaatst, zou de binnenrand van zijn accretieschijf 38 miljoen km verwijderd zijn — bijna de baan van Mercurius. Leuk feitje: Het eerste zwarte gat dat ooit is afgebeeld, M87*, laat de onze klein lijken — het is ongeveer 1.500 keer groter dan Sagittarius A*! Door Notonfoodstamps