Zabrałem wszystkie 4 dzieci do jadłodajni w naszym małym miasteczku na śniadanie dzisiaj rano. Lokal był dokładnie tym, czego można się spodziewać, najlepszym przykładem klasy średniej w Ameryce, rodziny, robotnicy budowlani, ranczer i starzy mężczyźni, którzy nadrabiali zaległości. Siedzieliśmy blisko stołu z czterema staruszkami, z których jeden miał łatwo ponad 80 lat. Gdy dostaliśmy jedzenie, zauważyli, jak dobrze się zachowują (z jakiegoś powodu trójka najstarszych dzieci postanowiła zwinąć się razem w jednej budce naprzeciwko mnie) i byli bardzo komplementarni. Dałem im znać, że mam jeszcze jedno w drodze, a oni byli absolutnie zachwyceni w sposób, w jaki tylko starzy mężczyźni potrafią być. Mówili „dobrze dla ciebie” i „miej je wszystkie, gdy jesteś młody”, „wszyscy są dobrymi przyjaciółmi, prawda?” To był pierwszy raz, kiedy KIEDYKOLWIEK zostałem publicznie zachęcony do posiadania dużej rodziny. Oklaskiwano mnie za to, że ją mam. To sprawia, że łzy napływają mi do oczu, gdy o tym myślę. Na dodatek zapłacili za nasze jedzenie. Wstałem, aby wyciągnąć trochę gotówki (jak to tylko w najlepszych małych jadłodajniach, które przyjmują tylko gotówkę/czeki) i machali do mnie, żeby powiedzieć, żebym się tym nie martwił. Nigdy wcześniej nie spotkałem się z takim zachowaniem w miejscach publicznych. Zawsze dostawałem neutralne komentarze o tym, jak muszę być zajęty lub jak mam pełne ręce roboty. Ludzie zazwyczaj mówią mi, jakie dzieci są urocze, ale nikt nigdy nie był szczerze podekscytowany tym, że mam ich tak wiele. Cieszę się, że się tutaj przeprowadziliśmy 🥹🥲