"NFT's zijn dood." Nee - jouw kaart van de werkelijkheid is dat. Je dacht dat je naar een verzamelobjectenrage keek. Je keek naar de geboorte van digitale eigendomsrechten.

NFT's gingen nooit om afbeeldingen. Ze zijn de eigendomslaag voor het internet. Zeggen dat NFT's dood zijn, is alsof je zegt dat het internet dood was in 2001. Foute tijd. Fout kader.

Je zag Apes verkopen voor $300k. Wat er gebeurde was een live experiment in gemeenschapsbezit van IP en digitale soevereiniteit. Je leerde "JPEG's zijn overpriced." Je had moeten leren "mensen zullen betalen voor bewijs dat ze iets bezitten."

We brengen nu het grootste deel van ons leven online door. De volgende generatie leeft daar volledig. Zij zullen dezelfde rechten eisen in digitale werelden als je verwacht in fysieke. Het is geen kwestie van smaak — het is onvermijdelijkheid.

Alles wat in bits kan worden weergegeven, wordt uiteindelijk ook zo weergegeven. Eigendomsrechten. Identiteit. Herkomst. Eigendom verhuist permanent naar de blockchain.

Terwijl je verklaart dat NFT's dood zijn, bouwt de wereld stilletjes om hen heen: • Financiën tokeniseren activa • Merken digitaliseren goederen • Spellen openen hun economieën • Kunstenaars heroveren de controle Het is een stille absorptie in het systeem.

Een generatie die is opgegroeid in digitale ruimtes zal digitale eigendomsrechten eisen. Die golf begint opnieuw.

Gesloten systemen verliezen altijd van open protocollen. AOL → Internet. App-winkels → Open netwerken. Omheinde tuinen vallen altijd onder hun eigen zwaartekracht in. De toekomst is samenstelbaar.

"NFT's zijn dood" is geen inzicht. Het is een bekentenis. Je verwarde een voorbijgaande mania met een permanente laag van het internet.