In 1992 trad Nirvana op in Buenos Aires voor een enorme stadionpubliek. De nacht nam een duistere wending toen het publiek begon met het gooien van modder en afval naar de volledig vrouwelijke openingsact— Calamity Jane. Kurt Cobain was verontwaardigd over de manier waarop de band werd behandeld. In plaats van het publiek de show te geven die ze wilden, maakte Nirvana een statement. Ze lieten hun populairste nummers achterwege, plaagden verschillende keren de openingsriff van Smells Like Teen Spirit zonder het ooit te spelen, en vulden de set met B-kanten, diepe nummers en rauwe tracks die de meeste mensen in het publiek niet kenden. Cobain zei later dat het een van de slechtste ervaringen was die de band met een publiek had.