Hieronder staat een liefdesbrief die Alexander Hamilton vandaag in de geschiedenis, 5 oktober 1780, schreef aan zijn aanstaande bruid. "Ik heb je verteld en ik heb je oprecht verteld dat ik te veel van je hou. Je beheerst mijn gedachten zo volledig dat ik niet aan iets anders kan denken. Je gebruikt niet alleen mijn geest de hele dag, maar je dringt ook mijn slaap binnen. Ik ontmoet je in elke droom en wanneer ik wakker word, kan ik mijn ogen niet weer sluiten omdat ik blijf nadenken over jouw zoetheid. 'Tis inderdaad een mooi verhaal dat ik zo monopolized word door een klein kastanjebruin meisje zoals jij en van een soldaat veranderd ben in een zwakke minnaar. Ik geloof in mijn ziel dat je een betoveraarster bent; maar ik heb tevergeefs geprobeerd, als het niet mogelijk is om de betovering te breken, dan toch tenminste te verzwakken, en je behoudt je rijk ondanks al mijn inspanningen en na elke nieuwe poging die ik doe om me van mijn trouw te onttrekken, keert mijn gedeeltelijke hart nog steeds terug en kleeft het aan jou met een toenemende gehechtheid. Om cijfers te laten vallen, mijn mooie meisje, je wordt elke moment dierbaarder voor me. Ik ben steeds ongelukkiger en ongeduldiger onder de harde noodzaak die me van jou weg houdt, en toch verlengt de vooruitzicht zich naarmate ik verder ga. Harrison heeft zojuist een bericht ontvangen over de dood van zijn vader en zal verplicht zijn naar Virginia te gaan. Meade's zaken (net als zijn liefde) dwingen hem ook om daar binnenkort heen te gaan. Er zullen dan te weinig in de familie overblijven om het mogelijk te maken dat ik het verlaat tot Harrison's terugkeer, maar ik heb hem verteld dat ik niet langer dan november wil worden vertraagd." Van Alexander Hamilton aan Elizabeth Schuyler [Tappan, New York, 5 oktober 1780]

Alex, je hond.