Het hele punt van de liberale democratie is dat het ervan uitgaat dat je electorale tegenstanders nog steeds moreel legitieme deelnemers zijn in dezelfde politieke orde. Je stemt anders, maar hebt een gedeeld geloof dat we fundamenteel nog steeds aan dezelfde kant staan, en dat onze verschillen slechts gaan over hoe we een gemeenschappelijk doel kunnen bereiken. Maar wanneer de ene kant de andere niet meer behandelt als een electorale tegenstander, maar als een existentiële bedreiging die geëlimineerd of zelfs gedood moet worden, dan valt het hele liberale kader daar en dan in elkaar en komt de ware aard van de politiek als een strijd tussen vrienden en vijanden in zijn rauwste vorm weer naar voren. Dit is waar we vandaag de dag zijn. De politiek is teruggekeerd, en het wordt met elke voorbijgaande dag steeds moeilijker om het te negeren.