Vorig jaar in mei merkte ik dat geleidelijke uitwisselingsprotocollen een belangrijke eigenschap delen met kredietmarkten: beide partijen verhogen geleidelijk hun blootstelling op basis van waargenomen gedrag. Ondergecollateraliseerde leningen zouden op dezelfde manier kunnen werken. In plaats van achter wanbetalers aan te jagen, maak je strategisch wanbetalen onrendabel. In plaats van externe kredietscores, haal je de kredietwaardigheid uit de opportuniteitskosten van de lener om in goede staat te blijven. Het evenwicht blijft bestaan wanneer de initiële limieten onder de kosten van het creëren van nieuwe identiteiten liggen. @cairoeth en ik hebben een prototype gebouwd op ETHGlobal Bangkok. We hebben geen prijzen gewonnen, maar we hebben het toch gelanceerd. Vandaag hebben we meer dan 100.000 unieke leners en 175.000 uitgegeven leningen. De wanbetalingspercentages dalen voorspelbaar met de kredietgeschiedenis. Het mechanisme werkt zoals ontworpen.