nie mogę się bardziej zgodzić, z wyjątkiem tego, że w pewnym momencie europejska premia na Bliskim Wschodzie się wyrówna. Pierwszy raz przeprowadziłem się do Dubaju w 2015 roku po dwuletnim pobycie w Nigerii. Wtedy większość moich przyjaciół to byli Europejczycy. Mieli niesamowity przywilej - dostawali znacznie więcej niż w swoim kraju + dobra pogoda + byli szanowani za kolor skóry (nawet jeśli wykonywali najbardziej podstawowe prace biurowe) Kilka lat później wróciłem do Stanów, ale nadal odwiedzałem Piaskownicę. Oczywistym trendem jest to, że wielu wróciło do Europy, mówiąc mi, że nie mają już takiego przywileju jak wcześniej. Ich miejsca pracy zajmują kompetentni arabski diaspory wracający do regionu lub są przejmowane przez chińskie firmy. Ogólnie rzecz biorąc, jestem mega optymistyczny co do tego regionu (i napisz do mnie, jeśli chcesz znać fajne miejsca)