Ludzka nieagentura w kapitalizmie to czarna pigułka nihilistycznego akceleracjonizmu. Biała pigułka to to, że w teorii nadal masz agencję, chociaż używanie jej przeciwko systemowym zachętom jest zazwyczaj głupie. Jasna pigułka to to, że wszystko jest w porządku, ponieważ i tak dostaniesz jeszcze jedną szansę później.