In het afgelopen jaar heb ik altijd gedacht dat als ik deze laatste grote transactie zou afronden, ik zou kunnen stoppen. Geen andere reden; ik handel hier om wat geld te verdienen zodat ik kan doen wat ik echt leuk vind, niet uit liefde voor het handelen zelf. En dan altijd eindeloze spijt bij die laatste transactie, nooit het gevoel gehad dat ik het goed deed, omdat ik kansen miste, verkeerd keek, fouten maakte, nachtenlang niet kon slapen en een half jaar slaapmiddelen nam. En nu ben ik in de grote exit van de altcoins beland. Goede vrienden zeggen altijd dat als je voor de laatste keer je handen wast, er zeker iets mis zal gaan, en dat is uitgekomen. Misschien zal ik nooit in staat zijn om die perfecte transactie te maken en mezelf te overwinnen. Doge kon met een grote positie van 23 naar 27 gaan, maar ik dacht dat als ik XX zou krijgen, ik kon vertrekken en nooit meer terug hoefde te kijken. Voor de crash zag ik de gegevens van Zec en dacht dat het een goede zet zou zijn om alles in Zec te stoppen, dat het naar 280 zou gaan, maar uiteindelijk koos ik voor het activum dat ik het meest vertrouwde, dat ook naar nul ging. Als ik eraan denk dat ik misschien nog een lange tijd in deze wereld blijf, voelt de weg voor me behoorlijk somber aan. Op een bepaald moment vandaag herinnerde ik me mijn overleden goede vriend. Het was een heel gewone dag, er was geen storm. Hij stuurde me een bericht dat hij eindelijk goed kon slapen, een goede maaltijd had gegeten, hij had zichzelf vergeven en vertelde me dat ik goed voor mezelf moest zorgen, niet te veel spijt moest hebben in het leven. Toen wist ik niet dat dat zijn afscheid van mij was. Dat was zijn laatste zin tegen mij. Ik wil echt mezelf vergeven en niet meer vastzitten aan de vraag of ik wel of niet moet stoppen met die laatste transactie. Misschien kan ik hier nooit weg, maar het lijkt veel eenvoudiger om mezelf te vergeven dan die transactie te krijgen. Ik heb nooit geloofd dat als je niet sterft, je altijd kansen zult hebben, want dat is de grootste illusie van een gokker. Veel mensen verspillen hun leven in zo'n fantasie. Voor de meeste mensen is het verdienen van geld een langzaam proces van accumulatie, niet van plotseling rijk worden. Het is een vreselijke zaak om te zien hoe jaren van accumulatie ineenstorten. Het leven moet verder gaan, maar deze keer lijkt het echt alsof ik ben neergehaald.