het gekooide dier in je borst wil door vlees scheuren en ontsnappen. het groeit met de klop van de hartslag. ik heb gezien hoe grotesk het lam kan worden; hoe scherp de gevijlde tanden door de huid kunnen scheuren als papier. ik weet dat het in jou groeit zoals het in mij groeit. ik zal niet doen alsof ik weet hoe ik het beest kan kalmeren--maar laten we een snaar plukken, een lied zingen, proberen het in slaap te wiegen. laat een andere ochtend boven de bomen rijzen. laat een andere kop koffie langzaam stoom boven het aanrecht tillen. laat me je horen aankomen op de krakende trap. ik zou alles doen om je hier te houden. om je hart stevig in je borst geworteld te houden.