Hoodie Szn IX - Editie van 2 De hoodie verbergt wat de wereld heeft gebroken. Dit is de laatste editie van een wilde kleine serie. Het was leuk, het was moeilijk, maar het heeft me ook veel vreugde gebracht in de afgelopen 4 dagen. Deze betekent iets diepers voor mij. Ik ben op een punt met mijn IRL-baan waar ik het gevoel heb dat ik gewoon probeer op te gaan in de massa. Tijdens mijn rit naar huis gisteravond realiseerde ik me hoeveel dingen zijn veranderd. Ik hield ervan om een PT te zijn, weekendworkshops te volgen, tijdschriftartikelen te lezen, scherp te blijven, volledig aanwezig te zijn in elke ziekenhuisvergadering. Nu, na 9,5 jaar, vind ik mezelf verstoppen. Het systeem beloont zorg niet; verzekeringen willen niet dat patiënten echt beter worden, ze willen gewoon geld. Ik blijf nog steeds mijn best doen voor elke patiënt, maar aan het einde van de dag voel ik me leeg, uitgeput en machteloos. Het positieve? Ik zie het eindelijk duidelijk. En ik neem stappen richting iets dat me weer voedt. Kunst maken en mezelf pushen door projecten zoals dit heeft dat vuur wakker gemaakt waarvan ik dacht dat het weg was. (Nee, ik word geen fulltime kunstenaar lol, ik heb sollicitaties verstuurd naar banen die zich richten op het overbruggen van AI en gezondheidszorg). Voordat ik te veel ga ratelen, bedankt aan iedereen die meedeed en meedeed aan dit experiment. Het heeft meer betekend dan je weet.