Ik ben niet gewend om elke dag SHOCKED te zijn door iets, maar ELKE ENKELE DAG ben ik tot op mijn botten geschokt dat de vervanging van onze bevolking niet het enige is waar iemand van ons ooit over praat, op elk moment. Ik zou mijn hele kanaal omzetten naar alleen dat en niets anders als ik dacht dat het zou werken. Als je niet op rood-alert-niveau bewust bent van hoe ernstig dit probleem is, is het alsof je huis wordt binnengevallen door 20 schurken en gewoon achter de computer zit en vraagt of ze memes willen zien terwijl ze je kinderen doden. Ik begrijp waarom zelfhaatende libroaches het niet serieus nemen (ze willen ofwel dood of fantaseren dat de indringers hen goed zullen behandelen), maar iedereen die niet zo denkt, zou volledig moeten inzetten op "dit moet worden teruggedraaid en degenen die verantwoordelijk zijn, moeten op een beroemde manier worden bestraft die generaties lang onrust zal veroorzaken." Jullie weten dat hele staten op het punt staan om leeg te zijn van Amerikanen, toch? Jullie weten dat er geen Fransen in Parijs zijn en geen Britten in Londen, toch? Op welk punt realiseren mensen zich "dit gaat niet stoppen voordat het mijn buurt bereikt?" Wat is er nodig om hen persoonlijk geraakt te laten voelen?