"Bank stablecoinów" może przybierać różne formy, ale ten, który badaliśmy w artykule, przypominał wąski bank, w którym depozyty są zabezpieczone w stosunku 1:1 bonami skarbowymi -- - Klienci mogli automatycznie zarabiać na bonach skarbowych na swoich depozytach - Sama emisja kredytu może odbywać się w stablecoinach - Z perspektywy UX klienci nadal po prostu stukaliby w kawałek plastiku... Kiedy klient wydaje pieniądze u sprzedawcy, funkcjonalnie byłoby to po prostu wysyłanie pieniędzy z jednego portfela do drugiego. Wyzwania byłyby następujące: - Gdyby bank stablecoin (lub wąski bank) stał się wystarczająco duży, Fed i skarb państwa prawdopodobnie byliby zaniepokojeni (ponieważ zabiera pieniądze bankom stosującym model rezerwy cząstkowej, w którym Fed może wdrażać swoją politykę pieniężną i tworzyć nowe pieniądze netto). - Aby udzielać pożyczek, potrzebna jest licencja bankowa — ale jeśli stablecoin nie jest wspierany w stosunku 1:1 prawdziwymi dolarami, to nie jest już tak naprawdę stablecoinem i niweczy cały cel. W tym miejscu "załamuje się" model rezerwy cząstkowej. Teoretycznie jednak stablecoin mógłby zostać stworzony i wyemitowany przez bank federalny (który ma konto główne), który działa w modelu rezerwy cząstkowej. Jest to model "tokena depozytowego", który zaczyna być badany